AMSTERDAM SLOTERDIJK – Hey FootballCulture ik heb nog een paar exclusieve anekdotes uit het boek ‘Nog een keer de kracht van vroeger’ van Nico Driessen. Dit boekje is in de jaren 90 in eigen beheer uitgegeven. Goudje hing in die tijd vaak rond bij de voetbalclub AVV Sloterdijk. Het zijn wat losse anekdotes, zonder bruggetjes. Hoop dat jullie er iets mee kunnen. Keep up the good work!
Almere
Goudje in een nieuw overhemd op de tribune: ‘Ik heb me laten inschrijven voor een eensgezinswoning in Almere…’ Het bleef even stil, toen zei hij met zijn wijsvinger op zijn neus: ‘Wat dacht jij dan?’
Aquarium
Opeens klonk er vanachter de struiken een bekende stem. ‘Waarom heb je niet gebeld, gisteren doorgezakt man’, daar was Goud. Onze spijkerharde linksback gaf hem antwoord maar werd meteen door Ed op zijn plaats gezet: ‘We zijn aan het voetballen hoor!’ Goud liep langs het veld (met een enorme kegel) naar de kleedkamer, hij gaf gelijk wat commentaar bij de wedstrijd: ‘Nou, daar komt die Frits aan de linkerkant van het veld… komt de voorzet… nee, in de sloot.’ Hij schoot zelf in de lach om zijn eigen Jaap Bax imitatie.
Na de rust kwam Goud erin voor onze spijkerharde back. Met veel pijn en moeite kreeg hij zijn Puma’s Van Hanegem aangetrokken. ‘Nou, let allemaal even goed op want voetbal is zo simpel’, riep hij naar de tegenstanders die even goed moesten kijken wat voor verschijnsel daar nu weer in het veld stond.
Of het nu aan Goud lag of niet, de eindstand werd 4-2 voor ons. Frits moest bij 2-2 een vrije trap nemen. Tijdens zijn aanloop was het doodstil, hij keek boven zijn brilleglazen uit, koos een hoek uit… schoot,,, richting kantine! ‘Nou, lekker dan, Piet Romijn’, was het commentaar van Goud.
In de kleedkamer was er alom bewondering voor het nieuwe overhemd van Goud. Hard geel met allemaal vissen erop. ‘Die heb ik gisteren in de kroeg gekocht van een Limburger, die dacht mij te slim af te zijn.’ ‘Hoeveel heb je ervoor betaald?’, vroeg Ron. ‘Hij vroeg twee meier, maar ik heb er maar een gegeven’, zei Goudje. ‘Honderd gulden voor dat aquarium’, vroeg ik. Daar kwam het bier binnen. Ron had met zichzelf afgesproken dat hij een week aan de Spa ging en zat er dus een beetje sip bij. ‘Ik had die vrije trap door het net moeten rammen’,zei Frits. ‘Ach man, slik die drol door’, riep Goud.
Café
Ik wilde net naar bed gaan toen Goud opbelde vanuit een donker café met de mededeling: ‘Er zitten hier allemaal grote vrouwen aan de bar en ze drinken allemaal Malibu. Kom je nog?’
Feestdagen
Hoe lief Goudje kan zijn!
Max en Goudje lopen de winkel plat, dat is best gezellig, maar je hebt niet altijd de tijd om ze te woord te staan. Max pikt gewoon je kruk in, steekt een sigaar op en gaat tv kijken.
Gisteren zagen we Goudje al van verre aankomen. Hij liep even de supermarkt in, hield stil bij de ingang, deed zijn armen omhoog en ging gespeeld beteuterd kijken.
Ajax verloor van psv, wij zaten er niet zo erg mee. Hij wel, maar dat wou hij niet laten merken, hij zou ons wel even vaderlijk opvrolijken. Hij liep met een pak kranten en sigaar de winkel in, een groepje Italianen ging voor hem opzij.
‘Jaaa, jongens dat is voetbal’, zo begon hij. ‘Maarrr, onze tijd komt nog hoor, joooaaa, weet je nog: vorig jaar Montpellier – psv, wat hebben we genoten, en wat dacht je van deze: Den Haag – psv 3-0, op dat mooie scorebord in De Meer. En daarbij komt nog: we krijgen ze nog in ene bomvol Olympisch!’
Hij pakte ons, met zijn groezelige spijkerjackie, nog een keer goed vast. ‘Het komt allemaal goed.’ Bij de deur zei hij zachtjes: ‘Toch hadden we leuker de feestdagen in kunnen gaan.’
(DANK AAN BEN)